Mine Gedanken to de Sirielle Bigamie
To enen is dat je nu so : mit so'n gewissen Stolt les man över sik sülms vun all de Scheep ,
de man so in sin Segelleven hatt hett un noch hett.
Und denn kümmt je doch gerade jetzt in de Wintertid --utlöst över düsse Bigamie-- de Erinnerung
an all de schöne Tid und Arbeit mit un an de Scheep , an de Bekanntschaften mit de Verköpers,
mit dat Tausamensitten mit de Frönn in de Bootshalle ,överhaupt allens tausam.
Aver ens mütt vörwech noch sech un schreven warn , alleen kannst du dat nicht ! Du brugst dine
Frönn un Handwerkers ,de di helpen daut . Wi hept je hier dat Glück ,dat wi 2 vun düsse
besonderen Lüd hier hebt ,de ehr egen Hus un Hof vergeten daut , nur üm blots an mit ehr know how
und Kunst uck mit an düsse gewisse Bootskultur mittoarbeiten...
Nämlich Berhard Kleist und Bernhard Scholz , nennt Holz-bernhard un Niro-berhard.
Ohne de beiden wer dat wohl allens nix worn....oder nur halv.
Und dortau gehört ok min Frönd Anders Persson ut Karlskrona ,de immer weer bi mine Segelreisen
in Schweden holpen hett , enmal sogor mit hitten Badewann , ik weer trech..
Wenn man nu ton örsten Mal vun de Sirielle Bigamie lesen deit , kunn man je meist denken,
dat hett so tou segn wat mit de Sexualität to daun.
So ganz verkehrt is dat wohl nicht , dor müt wohl wat an sin. Ik meen, dat ene is rech schön ,
un dat andere sowieso . Und wenn man so anspraken ward , so in hochdütsch :
" Aber die Kajüte auf den Schärenkreuzern ist ja so klein , kann man darin überhaupt länger wohnen ? "
min Antwort is denn jümmers : " doppelte Arschhöhe reicht aus , so oder so." Verstahn ward dat nich immer.
Tatsächlich hett dat n Schipp geven , de mi dat ganz besonners andahn har : SK22 S207 Rival vun 1936
Dre Winter hev ik ,hevt vi an eer arbeit , vun Grund neu opbaut.
Ik weer je sowat vun verleevt in dat Schipp , dat Rival en Tousatz tau eern urprünglichen Namn kregen hett,
nämlich S207 Rival sexy SK.... un vörn ünnern Kajütdeckel stünn denn noch ' Proppen ' ,
anklevt vun min Frönn , in Anlehnung an all de velen Hundert Proppen ,de man so inkleevt hett.
Allerbest vun Rival hett mi de Bugsexion gefohlen , de weer sowat vun spitz . Dat dat Heck son beten verdreiht weer,
hett mi nich besonders stört. Överhaupt hett dat ganze Schipp mi richtig anmaakt.
Un natürlich weer Anders nicht unschuldig an düsse Leev . He weet jümmers n beten mehr , wo wat rümmsteiht
un wo man denn noch Hand anlegen kann . und so köm Rival na Fehmarn tou....
An siek schull dat mit Rival Sexy goud sin , ik wull eer , so hev ik meent , beholen , um son lütt beten in de
22er Szene mittousegeln. Un denn köm dat ganz anners . Dor köm jemand ,de wull dat schöne Schipp unbedingt hemm ,
un so günn dat sin Gang .......Ik har tou denn Tidpunkt 3 Schepp , en weer tou fehl , manchmal is dat so mit de Leev.
Rival hett hüt eern örsten Namn weer trück kregen , segelt wohlbeholn op de Schlei un dat geiht eer gout.
Un hüt is Sk22 S201 Finiekette vun 1935 an Rivals Stelle peert , se stünn op Tjörn un is noch n Tick spitzer.
Wenn Ermann Braschos jetzt mit vel Meuch sowat tosamen schrieven deit , kann man sine Leev tou de SK's
erkennen . Un ik kunn mi bemeuen ,so'n beten över de enzelnen Bö optouschrieven . Mal kieken wat ward.
Georg
Geschich vun min Virus,
ik meen hier nich so'n Grippevirus , oder 'nen Schnöv oder so wat....
nee , ik meen den Renovierungsvirus -
un bi mi hett he noch 'n besondern Namn ,
so to seggen is dat noch so'n speziellen Unnerstamm ,
he het Sk-virus .
To faten kregen hett he mi in mine jungen Johrn in Schweden ,
wo sünst wohl....
He hett sik anschliekert ,ganz liesen ,hett sik fast sett,
ahn dat du dat wirklich gewohr warst-
und so ganz langsam füng he an to arbeiten...toörst in Kopp
und dann in Hart - oder ümgekehrt...
Und man is je machtlos , wenn he de Överhand gewinnt !
Aver schlimm is dat nich..... blots manchmal ,
wenn anner Lüd in Bett sünd und schlapen daut ,
und he denn vun irgendwo ut'n Achterkopp na vörn krüppt ,
dann is dat vörbi mit de gaude Nacht.
Du hest denn din Schipp vör Ogen ,wo möglich noch mit 'n anbraken Spant ,
oder du denks över de Kielbolten na,
de du je schon den letzten Winter utwesseln wullst...
oder de Ruderpinn schlackert schon so'n beten
vun all de Johrn , de dat Schipp schon op'n Buckel hett....
Ja, un dann geiht dat ran anne Arbeit.........toörst in Kopp....man kövt sik Böker,
kiekt hier un dor, schnakt mit den un den,
-bringt aver ok nich vel , weil man allgemein meent ,
man is nich ganz klor in Kopp..
büst ok an tviefeln , machmal ok an vertviefeln....
Doch wenn man denn dat grote Glück hett ,
so'n olln Bootsbaumeister to kennen ,
de ok noch Lust hett di to helpen ,
dann is dat so wie so'n sös richtige in Lotto ,
för dat Schipp und för di sülms.
Dat is sotoseggen wie so'n nieget Leben .
Und so geiht dat Johr um Johr ...wat is dat doch schön ,
wenn man bi all dat Gedreie und Geschruve
Stück för Stückwat ferdig kricht ,
meistens allns passen deiht,
de ollen Scheep sik immer mehr den örsten Tostand annähert ,
allens topp is ,und man denn noch mit niege Sails fix unnerwegens is,
dann is he tofreden , min Sk-virus !
Und besonders gaut geiht em dat ,wenn he sine Kollegen dröpt ,
de sik bi anner Lüd genau so in Kopp fast sett hept,
un dor meistens genau dat glieke Glück anrichten daut -
Und wenn denn noch de Kapitäns und Manschaften sik bi besondere Veranstaltungen drapen daut ,dann is allens rund,
denn geiht dat nich bedder -
sächt min Mitbewohner in Achterkopp
Georg
Lesenswert sind auch die folgenden Artikel von Erdmann Braschos
Georgs Welt
Serielle Bigamie